هی! کدام شما
به شبی چنین تیره و سرد
تنهایید؟...
کدامتان درمی یابید چه میگویم؟...
با من سخن بگویید:از رنجهاتان ...
میخواهم گاه اسیر درد شما باشم...چرا چیزی نمیگویید؟...می هراسید؟...هه! بی شک بیماری لاعلاج جنون مسری نیست!...
ترا به خدا حرفی بزنید! مرا سوی خود بخوانید...
گاهی میتوان به شوک تنفسی
دل بست!
کات!