ای شهر بی طراوت

ادینه  روز استراحت اهل کار و تلاش است!...پس از انهمه دویدن در پی هیچ   حالا یا خفته اند؛ یا چرت می زنند؛یا در سفری کوتاه هستند...چه بگویم:شاید هم در کنار ذغالهای گداخته و گرم!...
بگذریم
ادینه  فرصت بسیار کوتاهی ست که شهر  برای رهایی از انفجار  به تکاپویی کوتاه مدت
می پردازد.چرا که شنبه  باز   حضور و هجوم اینهمه ادمی را شاهد است.
بخدا تهران ما خسته است؛ خسته...

کات!